Laatste dagen DC en eindelijk terug thuis!

24 december 2017

Maandag had ik mijn laatste final exam. Ik ging in de finals week nog eens langs het standbeeld van onze mascotte Testudo. Dit is een soort offerplaats voor studenten geworden voor succes bij het tentamen. Rondom het standbeeld stond vanalles: drank, knuffels,zonnebrillen,kleren... . Er wordt zelfs gezegd dat iemand daar ooit zelfs eens auto heeft geplaats.

Na mijn laatste tentamen, had ik nog 3 volledige dagen vrij voor ik terug zou vliegen. Van die dagen heb ik gebruik gemaakt om nog wat dingen in DC te gaan bezoeken. De eerste dag zat ik al meteen 3 uur op het openbaar vervoer richting Virginia. Daar ligt het tweede deel van het Air en Space Smithsonian museum. Het museum was fantastisch. Het was in principe gewoon een gigantische hangar die tot op de nok gevuld was met allerlei vliegtuigen. Ik zag er zo bijvoorbeeld de SR-71 Blackbird, naar mijn mening het mooiste vliegtuig uit de koude oorlog, de enige echte Enola Gay B-29 bommenwerper die de eerste atoombom op Hiroshima gedropt heeft, en de Space Shuttle Discovery. Dit is de laatste nog overblijvende Space Shuttle die ik nog van mijn lijstje moet schrappen. Bij deze. Ik keerde 's avonds terug naar DC om in het Hard Rock café te gaan eten en nog wat rond te lopen (Capitol, Witte huis,...).

De volgende dag ging ik naar de zoo. Die is helemaal gratis en je kon gewoon binnenwandelen alsof het een park was. Dit is eens iets anders in vergelijking met alle andere musea waar je door strenge, luchthavenachtige controles moet. Er was bijzonder weinig volk, ik was vaak helemaal alleen in  bepaalde delen. Dus ik kon rustig rondwandelen en op het gemak naar de vele dieren kijken. Alleen bij de pandas was het iets drukker. Toen ik aan de andere kant van de zoo was, wandelde ik verder naar het Hillwood Museum and Gardens. Ik had dit ergens op internet zien passeren maar wist niet echt wat het was. Maar na mijn bezoek kan ik concluderen dat dit een verborgen pareltje is in DC. Het ligt een eindje weg van andere bezienswaardigheden en je moet wel even wandelen om er te geraken (35 minuten vanuit de zoo, maar dit is zeker de moeite waard). Het museum is eigenlijk een groot domein in een wat chiquere buurt. Tot ergens in de jaren 60 werd het bewoond door een steenrijke Amerikaanse zakenvrouw die Franse en Russische kunst verzamelde. Na haar dood wou ze dat het domein in een museum zou veranderen. Dit maakt het best uniek omdat het huis er praktisch exact hetzelfde bijligt als toen zij er nog woonde. Het huis in vooral in 18-19e eeuwse Europese stijl, maar heeft wel een moderne jaren '50-'60 keuken. Er stonden ook overal kerstbomen, wat het extra gezellig maakte. De tuinen waren helaas niet wat ze moesten zijn omdat het winter is. Maar dit museum is een echte aanrader! Ik wandelde daarna terug naar de zoo. Deze was laat open en volledig verlicht. Overal stonden lichtjes in de vorm van dieren en in alle kleuren. Dit was super gezellig en leuk om door te wandelen.

De laatste dag bezocht ik enkel nog het Air and Space Smithsonian in DC zelfs. Persoonlijk vond ik deze een stuk minder dan die in Virginia. Dit museum was meer educatief, je kon er allerlei kleine experimentjes doen rond vliegen, maar als aerospace engineer leer je daar nu niet direct veel van bij. Er waren ook minder vliegtuigen, maar ik zag toch mijn favoriete WOII vliegtuig voor het eerst: de Messerschmitt Me 262. Dit Duits toestel was tevens ook het eerste jet vliegtuig, dus heeft geen propellor. Dit museum lijkt me wel heel interessant als je wat wil bijleren over vliegen en vliegtuigen en/of met kinderen naar toe te gaan. Maar geef mij toch maar de hangar vol vliegtuigen :) .

Sinds gisteren ben ik terug in België. Vandaag is heel het gezin 's middags komen eten voor kerst en heb ik veel plezier beleefd aan de aanwezigheid van Alek en Lieva, wat zijn dat twee koddige baby's! In de late namiddag hield ik het echt niet meer uit: Ik kroop eindelijk terug in mijn koersoutfit en sprong op mijn geliefde Cube om terug vechtend tegen de wind over de Vlaamse wegen te denderen. Ik moet toegeven, de 5 koersfietsvrije maanden hebben toch hun sporen nagelaten. Er is terug werk aan de winkel om mijn oude niveau terug te vinden (niet dat dit al veel voorstelde, maar het kan blijkbaar toch nog slechter :p ). Ik heb wel afgezien, zeker de eerste 8 km, daarna begon het gelukkig wel beter rond te draaien. Maar ik heb zeeën van tijd nu en slecht weer zal me niet weerhouden om zoveel mogelijk tijd op mijn koersfiets door te brengen de komende weken. Nu gewoon hopen dat de sneeuw uitblijft. Vriezen daarentegen is geen probleem, dan kan ik misschien ook nog eens gaan schaatsen ;) .

Ik heb enorm genoten van dit Amerikaans avontuur en hoop dat jullie het leuk vonden om via deze blog af en toe iets van mij te horen. Dit is mijn laatste blog en vanaf nu ga ik enkele weekjes genieten van mijn vrije tijd en van de Vlaamse wegen! 

Foto’s

1 Reactie

  1. Mia:
    25 december 2017
    Zalig Kerstfeest voor jullie allen Emma ! blij te lezen dat je veilig en wel terug thuis bent met een koffer vol mooie en leerrijke momenten ! Geniet van de 2 schattige kindjes en je weet, altijd welkom hé ! warme knuffel