Culture shock

De tweede week les zit er ondertussen ook al op. Voorlopig gaat alles nog goed, maar ik ben deze week echt wel in gang moeten schieten om al mijn huiswerk op tijd af te krijgen, maar dat is allemaal gelukt. De vakantie is nu echter definitief gedaan. 

Ik heb het wel een klein beetje lastig met de culture shock. Ik had niet gedacht dat ik daar veel last van zou hebben. Amerika is toch ook een westers land? Maar in mijn geval zit het hem vooral in de kleine dingen. Ze hadden ons hier nochtans voor gewaarschuwd op de introductie dagen. Het gaat vooral om gevoelens van frustratie omdat je bepaalde dingen niet leuk of lastig vindt.

Eén van die dingen bij mij is de taalbarrière. In de lessen heb ik hier weinig last van, maar vooral als ik gewoon met medestudenten of met mijn huisgenoten praat. Ik kan de gesprekken wel goed volgen, maar als ik iets wil zeggen, gebeurt het wel eens dat ik niet direct uit mijn woorden geraak of iets wil zeggen maar het woord in Engels niet ken. Gelukkig hebben mijn huisgenoten veel geduld en helpen ze me om mijn Engels te verbeteren.

Ook qua eten is het niet altijd even gemakkelijk. Je vindt hier niet altijd wat je gewend bent. Brood is hier een echte ramp. Ik vond Nederland al erg, maar erger dan dit kan het volgens mij niet worden. In Delft kon ik gelukkig mijn diepvries vol steken met lekker brood van Chris, maar hier ben ik gedwongen om enkel stokbrood te eten, want dat is het enige dat eetbaar is. Oké, er is een winkel vol met gezond eten waar je allerlei organische toestanden vindt en zo. Ze hebben daar ook brood dat er best wel lekker en gezond uit ziet, maar het kost dan wel 6 dollar voor een brood. Dat heb ik er nu toch ook niet voor over.

Anderenzijds ben ik dan wel terug verrast door de dingen die ik soms wel vind. Lotus speculoos koeken en pasta bijvoorbeeld. Als je me goed kent, weet je dat ik hier zot van ben, dus ik was zo content dat ik dit gevonden heb. Maar ook mijn vondst van Jules Destroopere koekjes heeft mij zeer blij gemaakt :p , net als de rode kool die ik daarnet nog klaargemaakt heb.

Deze week was het toch even schrikken. Een huisgenoot van mij vertelde me dat ik maar beter een verblijfplaats zocht voor het geval Irma een noordelijke koers zou nemen en Maryland bereiken. Ons huis is oud en zeker niet in uitstekende staat, en dus niet zo veilig in zo'n geval. De koers van Irma was toen nog niet zeker, maar ondertussen weten we wel dat we ons geen zorgen meer moeten maken. Ik denk wel dat mijn huisgenoot op dat vlak wel vaak overdrijft. Hij heeft zelf al voedsel en water gekocht mochten de restanten van Irma hier toch passeren. Maar als je in Europa woont, weet je niet wat zo'n storm/orkaan inhoudt, dus je gelooft initieel wat de locals hier zeggen. Maar hij was de enige die zich blijkbaar zorgen maakte hier ;) .

Vandaag ben ik dan naar mijn eerste sportwedstrijd op de unief gaan kijken: American football. De sfeer voor en tijdens de match was opperbest, maar eigenlijk is het niet zo'n interessante sport. Het is wel spectaculair als ze tackelen en zo, maar het spel ligt meer stil dan dat ze effectief spelen waardoor twee quarter van 15 minuten uiteindelijk een kleine twee uur in beslag genomen hebben. Dit heeft tot gevolg dat de meeste mensen tijdens de pauze naar huis gaan. Maar het was wel eens tof om te zien. Ik kijk nu vooral uit naar de basket, voetbal en lacrosse matchen. Die zullen wel leuker zijn!

Tot de volgende